کد مداحی و آهنگ مذهبی

این صدای گریه های زینب (س)است که ماه را هم واداشته از پنجره خانه زهرا(س)سرک بکشد.

زینب کوچک گویی خواب مادر را دیده که بیدار شده است ودر پی او میگردد.علی چه نا امیدانه میکوشد او را آرام کند. مادر اگر بود ،دختر به دامنش پناه میبردو آرام میگرفت. اما این اولین شب بدون فاطمه بودن چرا به صبح نمی رسد . از گریه های معصوم زینب کوچک حسین (ع)نیز بیدار شده است .بغض گلوی ماه را گرفته و شب در تدفین گل سرخ علی (ع)بسیار گریسته است وحالا دیگر اشکی برای ریختن ندارد .گریه حسین به گریه زینب میپیونددو علی مایوسانه مانده است که چگونه کودکان تنهایش راآرام کند.آنها فاطمه را میخواهند و فاطمه دور از آنها در بستر نرم آرامش آسوده است.ستاره ها بغض کرده به دامن ماه پناه میبرند.گریه امان همه را بریده است .این شب دیر پا ،این شام بی سحر ،این خانه بدون فاطمه (س)،این اندوه ناتمام ،دل علی را به وسعت تمامی غمهای آفرینش در خود گرفته است....

ماه از پس پرده اشک،علی را میبیند ،او چاره کار را یافته است.فانوس در دست به سراغ قبررسول اللٌه (ص)پر میکشد.

یا محمد(ص)این فاطمه،پاره تن توست که در خاک آرمیده و اینان یتیمان بی تاب اویند،این هم من،علی(ع)تنها بدون فاطمه(س)!آسمان بدون خورشید!فردا چگونه روزی در پی این شب تلخ آغاز شد.....

                             ((ماه میگرید ،فقط وفقط میگرید))