|
رو به سوی خــــــدا 
| ||
|
|
ولادت حضرت خاتم الانبیاء صلی الله علیه و آله و شب بسیار مبارکی است و سید بن طاووس نقل کرده که معراج آن حضرت در مثل چنین شبی بوده است .
روز هفدهم (ربیع الاول ) ایـن روز بـنـابـر مشهور بین علمای امامیه روز ولادت با سعادت حضرت خاتم الانبیاء محمد بـن عـبـد الله صلی الله علیه و آله است و معروف آن است که ولادت با سعادت آن حضرت در خـانـه خـودش و در وقـت طـلوع فـجـر روز جـمـعـه عـام الفیل ، در ایام سلطنت انوشیروان در مکه معظمه واقع شده است . و روایت شده که در صبح ولادت آن جناب هر بتی که بر روی زمین بود به رو افتاده بود و ایوان کسری بلرزید و چـهـارده کنگره از آن سقوط کرد. و آب دریاچه ساوه خشکید و در وادی سماوه آب جاری شد و آتـشـکـده فـارس خـامـوش شـد در صـورتـی کـه هـزار سـال بود که خاموش نشده بود و در آن شب نوری از طرف حجاز ظاهر شد و منتشر گردید تـا بـه مـشـرق عـالم رسـیـد و در آن صـبـح تخت هر پادشاهی از پادشاهان دنیا سرنگون (واژگـون ) شـده بـود و در آن روز هـیـچ سلطانی نتوانست سخن بگوید و تمام آن ها گنگ شـده بـودنـد و علم کاهنان و سحر ساحران باطل شد و میان هر کاهن و همزاد او که برای او خبر می آورد، جدایی افتاد و ابلیس در آن وقت صیحه زد و ناله نمود و شیطانک های خود را جـمـع کـرد آنـهـا گـفتند: ای آقای ما چه شما را فزع و ناراحتی آورده است ؟ گفت : وای بر شـمـا، بـه یـقـین حادثه عجیبی در زمین پدید آمده است که از زمان رفع (بالا رفتن ) عیسی تـاکـنون پدید نیامده بود، بروید و بگردید و ببینید چه حادثه ای رخ داده است و برای مـن خـبـر آن را بـیـاوریـد، آنـهـا رفتند و برگشتند و گفتند: خبری نیافتیم . ابلیس گفت : اسـتـعـلام ایـن امـر کـار خـود من است ، پس فرو رفت در دنیا و جولانی کرد تا به حرم مکه رسـیـد، دیـد کـه اطـراف حـرم را مـلائکـه احـاطـه کـرده انـد، خـواسـت داخـل حـرم شـود کـه بـر او صـیـحـه زدنـد، بـرگـشـت و از طـرف کـوه حـرا داخـل شـد جـبـرئیـل او را صـیـحـه زد کـه بـرگـرد - لعـنـت خـدا بـر تـو بـاد – گـفـت : ای جـبـرئیـل ، از تـو سـوالی دارم بـگو که امشب چه اتفاقی افتاده است ؟ فرمود: ولادت محمد صلی الله علیه و آله واقع شده ، گفت ، از برای من در او نصیبی هست ؟ فرمود: نه ، گفت : در امت او بهره ای درام ؟ فرمود: بلی گفت ، راضی شدم . و همچنین روایت شده که چون آن حـضـرت متولد شد بتهایی که در کعبه گذاشته بودند همه به رو پایین افتادند و چون شـب شـد نـدایـی از آسـمـان بـلنـد گـردیـد کـه :جـاء الحـق و زهـق البـاطـل ان البـاطـل کـان زهـوقا .و آن شب سراسر دنیا روشن شد و هر سنگ و کلوخی و درختی که بود، خندید و هر چه که در آسمان و زمین بود خدا را تسبیح کرد و شیطان فرار کـرد و مـی گفت : بهترین امتها و بهترین خلایق و گرامی ترین بندگان و سرور عالمیان مـحـمـد صـلی الله عـلیـه و آله اسـت . ایـن روز (هـفـدهـم ربـیـع الاول ) روز بـسـیـار شـریـفـی اسـت و از بـرای آن چـنـد عمل است . 1 - غسل 2 - روزه و بـرای آن فـضـیلت بسیار است و روایت شده که هر که این روز را روزه بگیرد خـدا ثـواب روزه یک سال را برای او بنویسد و این روز یکی از آن چهار روزی است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است . 3 - زیارت حضرت رسول صلی الله علیه و آله از نزدیک یا دور 4 - زیـارت امـیرالمؤ منین علیه السلام به همان زیارتی که حضرت صادق علیه السلام انجام داده ، و تعلیم محمد بن مسلم فرموده است . 5 - در وقـتـی کـه روز بـالا بـیاید دو رکعت نماز کند در هر رکعت بعد از حمد ده مرتبه انا انـزلنـاه و ده مـرتـبـه تـوحـیـد بـخواند و بعد از سلام در مصلای خود بنشیند و این دعا را بخواند: اللهم انت حی لا تموت ... 6 - آن که مسلمانان ، این روز را تعظیم نمایند و تصدق و خیرات نموده و مؤ منین را مسرور کـنـنـد و بـه زیـارت مـشـاهـد مـشـرفـه رونـد و سـیـد بـن طـاووس در اقـبـال شـرحـی از لزوم تـعـظـیـم ایـن روز ذکـر نموده و فرموده که من گروهی از نصاری (مـسـیـحـیـان ) و جـمـعـی از مـسلمین را یافتم که تعظیم فراوانی از روز ولادت عیسی (علیه السـلام ) مـی نـمـایـنـد و تـعـجـب کـردم کـه چـگـونـه مـسلمانان قانع شدند که روز ولادت پیامبرشان که اعظم از همه پیامبران است به این مرتبه از تعظیم و گرامیداشت باشد که کمتر از تعظیم مسیحیان است میلاد عیسی علیه السلام را [ سه شنبه 88/12/11] [ حکیمه جوین ]
[ گل نوشته های شما () ]
|
درباره وبلاگ  |
