دوباره بوی بهار می آید
چو نام واژه ی آموزگار می آید
سخن ز حرمت علم و عمل،ز حرمت عشق
سخن ز تو ست معلم ، تمام قامت عشق
زعلم ناب الهی است،برگ وریشه ی تو
خداست حامی بی منت همیشه ی تو
و دست توست گره خورده با خدای زمین
برای رویش انسان ازابتدای زمین
صدای هر تپش سینه ات ترانه ی ماست
و پیچ وتاب دلت،مهر کارنامه ی ماست
شبیه غنچه ی گل وانموده ای ما را
تمام غرق تماشا نموده ای مارا
تمام پنجره های کلاس منتظرند
برای خواندن شعر سپاس منتظرند
ببین به پای قدمت جوانه خواهم زد
همیشه بوسه بر این آستانه خواهم زد
شاعره :خانم طیبه چراغی
